Eefje met Spaanse waterhond Jilou, van het gezin Dehandschutter-Weyler,
Als Marc langskomt voor een coaching maak ik een lijstje met vragen en problemen die zich voordoen bij de opvoeding van mijn pup.
Marc observeert het gedrag van mijn hond en de manier waarop ik haar benader.
Heel concreet en praktijkgericht krijg ik aanwijzingen en uitleg om bij te sturen.
We oefenen samen alles in waarna ik zelf aan de slag kan.
Vaak geeft Marc wat extra uitleg over het waarom van bepaald hondengedrag waardoor ik moeilijke situaties beter kan kaderen.
Iedere sessie boost mijn zelfvertrouwen en competentie om een goed ‘baasje’ te zijn.
Mijn pupje vindt de trainingen ook super leuk hetgeen voor mij bewijst dat Marc zijn aanpak bij ons past.
-------------------------------------------------------------------------------------
Liesbeth en Werner Michielsen, baasjes van Cooper en Femke,
Toen wij vorig jaar beslisten twee nieuwe pups in huis te halen waren we reeds van de overtuiging dat deze “opgevoed” moesten worden.
De keuze van een poedel, Cooper, en een basenji, Femke, ligt niet meteen zo voor de hand maar dan wel noodzakelijk omwille van allergieën.
We hadden ook al zeer snel door dat we twee totaal verschillende karakters en “types” van honden hadden uitgekozen! Alle hulp welkom dus bij de opvoeding van deze schatten.
Die hulp hebben we bij Marc gevonden in de vorm van trainingen op maat van onze twee pups aan huis. Geen hondenschool, waar we door ons drukke werkschema’s (bakkerij Michielsen-Teniers te Schilde) niet terecht konden, maar les en training op de door ons gekozen momenten.
Enorm voordeel is dat we zo meteen ook met onze twee pups op hetzelfde moment bezig zijn en kunnen zien hoe zij beide een oefening of commando uitvoeren en waar wij dienen bij te sturen!
Dus van onze keuze voor Marc nog géén seconde spijt gehad en een aanrader voor ieder die zijn pup wil “opvoeden” of advies over gedragingen van zijn hond wenst!
-------------------------------------------------------------------------------------
Tina en Billy
Een aantal jaar geleden adopteerden wij Billy. Een hondje dat oorspronkelijk bij een broodfokker was gekocht en door de 1ste eigenaar na een tijdje ook niet meer gewenst was.
Jammer genoeg kende Billy nog niet veel toen hij bij ons kwam en na een tijdje werd duidelijk dat hij heel veel angsten had. Vooral van honden en vreemde mannen.
Zijn gedrag ging van kwaad naar erger en op een bepaald moment wist ik echt niet meer wat ik nog kon proberen. We hadden hulp nodig, veel en professionele hulp. We hebben het geluk gehad dat Marc tijd wou maken voor ons. We volgenden zowel individuele als groepstraining.
Dankzij Marc heb ik veel meer inzicht gekregen in het gedrag van Billy en hoe ik hem kan helpen een stabiele(re) hond te zijn. Billy vindt het fantastisch om nieuwe dingen te leren, Marc leert mij hoe ik hem dat kan leren.
Aanvankelijk ging Billy volledig in het rood als hij een andere hond tegenkwam. Nu kunnen we in de groepsles al slalommen tussen andere honden zonder dat hij uitvalt. We zijn er nog niet maar zowel Billy als ik leren nog elke dag bij.
Zonder Marc is de kans groot dat ik een andere baas voor Billy moest zoeken met meer kennis in gedrag van honden, nu zien we de toekomst samen (!!) weer volledig zitten.
---------------------------------------------------------------------------------------
Lucas en Ami
Wij hebben een Duitse staander korthaar teef van nu 5 jaar.
We hebben haar geadopteerd toen ze 2,5jaar was. Ze was schuw naar vreemde mensen en schrok snel van harde geluiden.
Na 2 jaar jacht lessen met haar te volgen had ze nog steeds bang van knallen. Alles had ik al geprobeerd om het er wat uit te krijgen en wat meer zelfvertrouwen te creëren bij Ami. Na een tijd was het al wel iets gebeterd maar toen met oud op nieuw was er overal vuurwerk en heeft ze een helse schrik weer gepakt. Dus ik kon terug van 0 beginnen. Beetje bij beetje opgebouwd maar het ging niet vlot.
Dan uiteindelijk bij Marc terechtgekomen die ons een lijst met de problemen heeft laten maken. Hij kon direct contact maken met Ami, wat heel moeilijk is voor haar, omdat ze al zeker niet naar vreemde mensen gaat.
Toen enkele oefeningen gedaan om haar gedrag te observeren en dan terug een hele lijst gekregen hoe we de problemen moesten aanpakken.
Thuis gekomen en er direct mee begonnen en blijven verderzetten
Dan kwam het moment waar ik het meeste schrik voor had en dat was nieuwjaar met weer veel vuurwerk overal.
Tot onze grote verbazing bleef ze gewoon lui op haar kussen liggen.
De dag later opnieuw 2 luide knallen voor onze deur dat wij zelf verschoten en Ami kwam met haar speelgoed en kwispelende staart naar me toe gelopen om te spelen.
Had ik dit sneller geweten was ik dan ook vele vroeger naar Marc toegegaan!